μια κοπέλα στο μετρό
και την ερωτεύτηκαν κεραυνοβόλα
και την ακολούθησαν σαν τρελοί
και την έχασαν για πάντα μέσα στο πλήθος.
Γιατί θα είναι καταδικασμένοι
να πλανώνται χωρίς πορεία στους σταθμούς
και να κλαίνε δάκρυα με τα ερωτικά τραγούδια
που οι πλανόδιοι μουσικοί παίζουν εκεί.
Μπορεί η αγάπη να μην είναι άλλο απ’ αυτό:
μια γυναίκα κι ένας άντρας που βγαίνουν από το τρένο
σε οποιοδήποτε σταθμό
κάτι που λάμπει για μερικές στιγμές
και μετά χάνεται στην ανώνυμη τέχνη.
Όσκαρ Χαν ( 1938 - )
Πηγή: «ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ
ΛΑΤΙΝΟ-ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ 1892-1975
Εκλογή-Πρόλογος-Μετάφραση από τα Ισπανικά Ρήγας Καππάτος
Εκδόσεις: ΕΚΑΤΗ-Μάιος 2011- Αθήνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου