Κώστας Μόντης - Μικρά ποιήματα

Και το φως πεισμωμένο
να προσπαθή να διεισδύση
απ᾽ την πιο ελάχιστη τρυπίτσα
των παντζουριών που του παρενέβαλες.

...........................................................................................................................................................................

ΖΩΗ

Μη μου τ' αποσυνθέτετε αυτά, μη,

όλα τ' αγάπησα γραμμή.

Αν ήταν να ξανάρχιζα

δεν θάθελα να λείψη

ούτ' ένα δάκρυ απ' όσα δάκρυσα,

ούτε μία απ' όσες ήπια θλίψη.

...........................................................................................................................................................................

ΙΑΚΩΒΟΣ ΠΑΤΑΤΣΟΣ

Εμείς; Τι είμαστε εμείς;

Μπορεί να το διαβάσουμε με θλίψη (πολλή; Καλά, πολλή),

μπορεί να το συζητήσουμε με πόνο (αν και πόσο καιρό κι αυτό;)

μπορεί —οι πιο ευαίσθητοι— να τ' αγρυπνήσουμε (αν και πόσες νύχτες;)

μα τίποτ' άλλο.

Όλα τ' άλλα είν' της μητέρας του παιδιού.