Αμαλία Τσακνιά - Αυτοκρατορίες

Μέσα μας ζουν ακόμα οι μεγάλες αυτοκρατορίες
μα όχι απ' τις μονότονες σελίδες των βιβλίων
με τις ατέλειωτες χρονολογίες, τις εικόνες
των κραταιών και των τροπαιοφόρων
υπάρχει κάτι πέρα από τη φήμη
από τα λάβαρα τούς θυρεούς και τα φουσάτα
πίσω απ’ τον κουρνιαχτό, κάτω απ’ τη στάχτη
έτσι καθώς μια μέρα σαν τουρίστας
σε κάποια πόλη μακρινή, σε κάποια χώρα
αλλοτινή αποικία, μες στο πλήθος
που γεύεται αδιάφορα ή χυδαία
την πολυπόθητη ανεξαρτησία
βρίσκεις σέ κάποιο μαγαζί σε μια γωνίτσα
μπροστά στα μάτια του ανύποπτου έμπορου
ένα λεπτό μαντήλι από δαντέλα
πού κάποια δάχτυλα την πλέξαν με βελόνι
που κάτι ακόμη διατηρεί από τη χάρη
κι από το σπάνιο άρωμα, ή πιο πέρα
το μενταγιόν με φίλντισι θα σου θυμίσει
σίγουρα κάποιον έρωτα κρυφό, πεισματωμένο
π’ άντεξε την απόλυτη σιγή με περηφάνια
ή, κάτω από μια στοίβα με πραμάτειες
για τούς τουρίστες, βάναυσα θαμμένο
ένα σπαθί εξαίσιο και διακρίνεις
πίσω απ' τα ίχνη των μαχών και των θριάμβων
τα ίχνη προδομένης ιπποσύνης.
Α, πόσες μαρτυρίες, πόσα σημάδια
της αρχοντιάς πού ξέρει να σωπαίνει.
Με κάτι τέτοια πάντοτε θα ζούνε
μέσα μας οι μεγάλες αυτοκρατορίες.