Στα χλωμά μέρη πού κατοικούν οι υποβολείς
των ονείρων και οι πρόγονοι των ιδεών
ο ουρανός ακουμπά στα δώματα και πάντα
βραδιάζει. Το τοπίο κλειστό
σαν αποθήκη θεάτρου, και σταλάζουν μουσικές,
υποψίες διαλόγων, βηματισμοί.
Τον τολμηρό επισκέπτη υποδέχονται πουλιά
πιασμένα σέ γλοιώδη σκότη,
καγχασμοί εκμαγείων, θριαμβικά ξιφίδια,
διαστημικοί συριγμοί. Στα ντουλάπια
στενάζουν θροΐζοντας βασιλέων πορφύρες
κι επάνω στα βελούδα, χρυσάνθεμα,
στολίδια για τον ουρανό τίς άναστρες νύχτες.
Μες στο κουκούλι τού ρίγους
ο επισκέπτης φαντάζεται να κλώσει το μετάξι
για τ’ απαλότερα ξόμπλια των ιδεών.
Ταξίδι Β'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου