Άκουσα την πόρτα να κλείνει
Άφησα το νερό να τρέχει
βγήκα έξω στάζοντας
Ο κόσμος με κοίταζε
στεγνός
..............................................................................................................................................................
Πλησιάζω
πάντα
ακροπατώντας
Κανείς δεν ξυπνά
Αν δε θέλει
Η ψυχή μου
συνεχίζει
να τα ακούει όλα σαν κρότους
..................................................................................................................................................................
Αφού αποκοιμήθηκες
κι άλλαξες πλευρό
ήσυχα διαλύθηκα
Φόρεσα διάφανα ρούχα
βαριά
βγήκα
στις ίδιες αλέες
να πλανηθώ ξανά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου