Ριγμένοι στα στενά, ζωή μισή και άδεια
Λυκάνθρωποι τσακάλια μονάχοι σαν σκυλιά
Ώς πότε παλικάρια
•
Ο νόμος να ναι πρώτος και μόνος οδηγός
Απ’ το προσκέφαλό σου
Στο νεκροκρέβατό μου
Βηματισμό να δίνει
θεράποντας ιατρός
Μαυροβουνιού καπλάνια, Ολύμπου σταυραετοί
Αγράφων τα ξεφτέρια μάς δώσανε πνοή
Παράδειγμα και τρόπο στου τρόμου την κορφή
•
Ως πότε παλικάρια
Βραδιές που 'μεινα εδώ
Σε νύχτες δίχως άστρα
Φεγγάρι για σκοπός
Φλέβα δικαιοσύνης
Του κόσμου οδηγητής
Από το δίκιο στ’ άδικο
Γερνάει το σωστό
Υπό κατασκευήν σημαίες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου