Γιάννης Ρίτσος - Ποιήματα

 1

Με πήρε από πίσω

αόρατο

τ' απελπισμένο ζώο

ήξερε πως δεν γνώριζε

τα σπίτια της πόλης

το υψούμενο νερό

την πόρτα του ψυχιατρείου.

4

Εκεί που συνάντησα

τη μοναξιά του πουλιού

και λίγο πιο κει

το κλεισμένο παράθυρο.

9

Μπήκα

πλάι πλάι με το μερμήγκι

μες στο μυστήριο.

26

Η πέτρα του βυθού

το χαμένο δαχτυλίδι

ο συχνός θάνατος

το στενό παπούτσι

το αμετάπειστο ποίημα.

35

Ποιες λέξεις - είπε- 

αντιστοιχούν

στο ελεύθερο τίποτα

όταν είσαι όρθιος

με τα χέρια στις τσέπες

και τα κεράσια κόκκινα

στο άσπρο πιάτο

στο παγωμένο νερό;

43

Μικρή μοναξιά

πώς αρρωσταίνει το έντομο

πώς κάθεται στο φύλλο

κλείνει τα μάτια

παρατηρεί τον κόσμο

σε διπλάσια απόσταση

από πριν.

56

Εκείνο που ήταν απαραίτητο

δεν είναι πια -

προτιμότερη η βροχή

πίσω απ' τον καθρέφτη

μες στο ποίημα.

-----------------------------------------------------------------------

(Από την συλλογή, ΛΟΙΠΟΝ;  Εκδ. "Κέδρος", 1978)

Αντλήθηκαν απ' το προφίλ του Χρήστου Τουμανίδη