Γιώργος Χ. Θεοχάρης - Η ομορφιά στο παράθυρό της το πρωί

Ξυπνάει πρωί 
με τη ζέστη του ύπνου τυλιγμένη στης ψυχής της τη θέρμη. 
Γυμνώνεται. 
Ανοίγει τα τζάμια των παραθύρων διάπλατα,
αντίκρυ στη θάλασσα. 
Οι πρωινές ηλιαχτίδες χαϊδεύουν την πορσελάνινη γυμνότητα, 
τη σφιχτή σάρκα, διαπερνούν 
φθάνοντας στις πηγές του πόθου της. 
Στέκει, γυμνή, αντίκρυ στο πεντακάθαρο φως, 
μετέωρη σχεδόν, 
όπως γυναίκα του Σεζάν στον έναστρο ουρανό, υπεριπτάμενη. 
Στο εφηβαίο της ανθοφορούν χαμομηλάκια
κι όλοι της άνοιξης οι έρωτες οργάζονται μεθυστικά. 

Τις μέρες που έχει συννεφιά
 στέκεται, στον καθρέφτη της, γυμνή, 
και καταυγάζεται εκτυφλωτικά το δώμα,
 από την αντανάκλαση της ηλιοστάλαχτης γυμνότητάς της.   

(Από τη συλλογή «Πλησμονή οστών», εκδ. Μελάνι, 2018)

Πηγή : Andro.gr [ https://www.andro.gr/special-categories/badges/oi-poihtes-mas-gia-ena-koritsi-sto-parathyro/2/ ]