Υπόθεσε ότι παρ' όλα αυτά
παραμένω εξίσου θεωρητική
και ακατάργητη.
όταν η αγρύπνια
συνεχίζεται ως το απόλυτο άσπρο.
Το πιο πιθανό
πως είμαι πιασμένη απ' τα μαλλιά
στα κλαδιά μιας μειοψηφίας
δεξιά αριστερά δανείζομαι χρόνο
για να υπάρξω
ο κόμπος στο λαιμό μου είναι το νόμισμα
που με παίζει κορώνα γράμματα
όταν το θηρίο μου θυμάται τη σπηλιά του
σηκώνει κεφάλι
-καταντάει φάρσα η αλαζονεία μου.
Με χτίζουν από παντού και το ξέρω.
Πόντο πόντο μετράω την άνοδο του τσιμέντου.
Την κάθοδό μου παρακολουθώ
σαν θέαμα δίχως προηγούμενο
Γιολάντα Πέγκλη - "Όμορφος κόσμος"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου