Πάνος Παναγιωτούνης - Ο ύπνος του πατέρα

Στο άσπρο δωμάτιο κοιμάται
ο πατέρας,στα χέρια του λικνίζεται
η υπομονή,απορεί ακόμα
σαν να ήρθε για πρώτη φορά στον κόσμο.
Ακαθόριστες σκιές διασχίζουν
τους άσπρους τοίχους
τα γένια του πατέρα.Ο πόνος
της ζωής σκάβει την καρδιά του
περιτρέχει τα σπλάχνα του
κι ουδέ στιγμή συλλογάται το
τελευταίο ταξίδι,μόνον τ'ατέλειωτα
πρωινά του καλοκαιριού θυμάται.
Τις λευκές πέτρες,τα γαλανά όνειρα
την άσπρη βάρκα με το μεγάλο πανί
τον έρωτα της θάλασσας.
Στο άσπρο δωμάτιο κοιμάται
ο πατέρας τον ύπνο της ζωής
το όνειρο του θανάτου,
τα ατέλειωτα οράματα του κόσμου.

Πηγή:"Σύγχρονοι Πελοποννήσιοι ποιητές",ανθολόγηση: Δημήτρης Αλεξίου,Εκδόσεις Μπαρμπουνάκης,1987