Μάρτυρας αναπόφευκτων καταστάσεων χωρίς συνείδηση εκείνη τη στιγµή και ορίστε τώρα µέσα στην αρχαία αγορά, µ΄ αυτά τα µνηµεία που γράφουν το χρόνο σε µορφή πέτρας, να που φιλοσοφεί επιπόλαια για τη µαταιότητα των ανθρώπινων σχέσεων και δεν ξέρω τι άλλο.....
Κάπου τα γνωρίζει αυτά τα αρχαία, πάντα εδώ είχε ζήσει, θυµάται κάθε πετραδάκι και κάθε φούχτα χώµα, τ΄ ακρωτηριασµένα αγάλµατα τα θυµάται πάντα ακρωτηριασµένα, ολόκληρος ο πράσινος χώρος κι αυτή η γερασµένη ηρεµία, ένα ξένο σώµα µέσα στο νεκροταφείο των πολυκατοικιών που τον είχαν κυκλώσει και τον απειλούσαν, ταξίδευε µε τη µηχανή του χρόνου, βόµβα νετρονίου είχε σκοτώσει τη ζωή αλλά οι ψυχές των ανθρώπων ζούσαν στους θάµνους και στους ναούς των πεθαµένων θεών. Σηκώθηκε και βιάσθηκε για την αγορά αγόρασε ένα µπουκάλι κονιάκ και ξαναγύρισε για να βολευθεί στις σκάλες του Θησείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου