"Έψαξα
εκείνη,
την ανείδωτη ψυχή...
...Άλλωστε,
τη βρήκα μια φορά,
Βγήκε έξω,
με μια γαλάζια ρόμπα
και μου λέει:
- Καθήστε!
Σας περίμενα πολύν καιρό.
Θα θέλατε ένα φλυτζάνι τσάι; '
**********
"¨Ελπίζω, πιστεύω πως δεν θα 'ρθει ποτέ
για μένα η απαίσια κοινή λογική".
**********
Ποίημα
-”Σύντροφε διαβάτη!
Αυτή εδώ είν’ η οδός Ζουκόβσκι;”
Με κοιτάζει,
σαν ένα παιδί που βλέπει έναν βρικόλακα,
τα μάτια ορθάνοιχτα,
ζητά να με αποφύγει:
-”‘Οχι, σύντροφε, αυτή είναι η οδός Μαγιακόβσκι
χιλιάδες χρόνια τώρα.
Δεν ειν’ εδώ, στο κατώφλι της αγαπημένης,
που αυτοχειριάστηκε;”
Τι έκανε λέει;
Πώς;… Εγώ!… Αυτοκτόνησα;…
Βλαδίμηρος Μαγιακόβσκι
(19. 7. 1893 - 14. 4. 1930)
Μτφρ. Νίκος Εγγονόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου