Γιώργος Χ. Στεργιόπουλος -Το παράπονο του Λαζάρου,

 Μη με παρεξηγείτε, δεν ήθελα –και ποιος θα ’θελε; – 

η γαλήνη να μου στερηθεί. Με σκέφτηκε; 

Ν’ αφυπνίζει ήθελε δίχως θαύματα,

 τι με σηκώνει από τον ύπνο τον βαθύ. 

Με ρώτησε αν τον χόρτασα, εμένα, στη ζωή; 

Κι αν πέθανα νέος, γιατί ν’ αγανακτήσει. 

Ξέρει τι είδα στην αντίπερα την κτήση. 

Ήταν η ζωή μου τόσο πια μοναδική 

που νόμο έπρεπε να παραβεί, να μ’ εξυμνήσει;

Μη με παρεξηγείτε, δάκρυα δεν κυλούν από χαρά. 

Μοναδικός θα περιφέρομαι, να ξεχωρίζω. Όχι ήρωας, 

μα πιόνι βασιλιά. Μόνος επιζών, όσο αυτός τη νίκη κυνηγά. 

Μη με παρεξηγείτε, το χέρι του δεν το φιλώ. 

Κάτω προσπαθώ να τον τραβήξω. Να σας σώσω. 

Μαζί του να ξαναταφώ.

από τη συλλογή «Κατά Χρόνον Ευαγγέλιο», Οι Εκδόσεις των Φίλων, 2012