Πιστεύω εις κάτι μικρόν, στου ανθρώπου το ανάστημα
Στο ασήμαντο της ζωής, το ορατόν τε και το αόρατον
Εις φως μέλλοντος, εκτυφλωτικόν,
Τα μεγέθη του κόσμου σμικρυνθούν
Θάλασσα δικαιοσύνης κυριαρχήσει επί του μέλλοντος.
Η στιγμή, χρόνος αληθινός του ανθρώπου,
τα ρολόγια του κόσμου εκ νέου συντονίσει.
Ομοούσια του περαστικού της ζωής,
το τίποτα να μας υπενθυμίζουν.
Τον αποανθρωπισμένο τε υπέρ κοινωνίας
και υπέρ πολιτισμού ταφέντα άνθρωπο,
Και αναγεννηθέντα την πάσα μέρα,
κατά τας μη Γραφάς.
Τσιμάρας Τζανάτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου