Η λέξη καημός
Δεν γράφεται με ήτα
Γράφεται με άγριους βρυχηθμούς
Και με φοβέρες του θεού
Που δεν δοκίμασε ποτέ
Την αγριάδα του πληγωμένου έρωτα
Να τ' αγαπάς λοιπόν τα σύμφωνα
Για το καλό, που σου προσφέρουν
Συχνά επάνω τους σκοντάφτουν τα φωνήεντα
Που διαθλούν το φως με την ηχώ της
έπαρσης τους
Δεν ωφελεί η επανάληψη
Κι ας είναι η μητέρα της μαθήσεως
Ας παραμείνω εγώ σε τούτη τη μοναχική γωνιά
Αγράμματος και ημιμαθής
Αεί διδασκόμενος από χαμένη αγάπη...
Τα λυπημένα Ποιήματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου