Χτυπάει βαριά των άστρων την καμπάνα
Με τα ξανθά της -σείστρο- αποχτενίδια
Στα βρώμικα γερμένη τα στρωσίδια
Η Κλάρα η ετοιμοθάνατη πουτάνα.
Κι είναι η ώρα πέντε παρά κάτι
Ώρα π’ ανοίγει του Θεού το μάτι.
Θεέ των πόρνων παίρνε όποιον πεθαίνει
Χωρίς ποτέ του πρίμο αέρα νά ‘βρει
Τη νύχτα ακόμα στην αχλή τη μαύρη
Πριχού να δει στη φέξη πού πααίνει.
μετ. Άρης Δικταίος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου