Μήνα τα γαλανά νησιά
μήνα τα μάγια κλέψανε
αρχαίων ανέμων τα πουλιά
και κράζοντας
φτεροκοπά η ψυχή και σπρώχνει τη στεριά;
Βότανα μη γυρέψεις στα βουνά,
μάγια στου πέλαγου το γέρμα,
τι εκεί γυμνό το φως και κρούσταλλο
και βλέπεις του καημού το σπέρμα.
Λένε στη μαύρη ξενιτιά
πως καιν τα βάσανα
σιγά, κι είπαν κι ανάσανα
πως στάχτες πνίγουν του φονιά
την αγκούσα
και το λυγμό στου κόσμου τη χλωμή καρδιά.
Ξένους μη δοκιμάσεις παιδεμούς
κι αλλοτινού βραχνά χλωμάδα.
Στον μέγα κόσμο αμοίραστη
καίει της μοίρας σου η λαμπάδα.
Αντλήθηκε απ' το προφίλ του Κώστα Ε. Σκανδαλίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου