Λεωνίδας Κακάρογλου - Τέσσερα ποιήματα

 ΦΙΛΜ ΝΟΥΑΡ

Σαν ήρωας σε παλιά μαυρόασπρη ταινία τριγυρνώ

Το φινάλε το ξέρω

Μονάχα τους τίτλους του τέλους

Περιμένω να δω

Ποιος σκηνοθέτησε αυτή την κακοπαιγμένη φάρσα

Και στόλισε τις ώρες μιας ολόκληρης ζωής

Τύψεις και ενοχές

ΤΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Το τηλέφωνο δεν χτυπά

Χάθηκαν οι φίλοι

Μόνο καμιά βροχή

Με επισκέπτεται

Μα κι αυτή είναι βιαστική

Καταλαβαίνει πως δεν είναι ο καιρός της

Και γρήγορα σταματάει

Αφήνει μόνο θαμπάδες στα τζάμια

Σα να μου λέει:

Δεν είναι δική μου η θαμπάδα

Της ζωής σου είναι

Που την ξέχασες να πλέει.

(Οι τίγρεις των δωματίων, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2017)

***

ΜΝΗΜΗ ΣΧΕΔΟΝ ΠΛΗΡΗΣ

Ξεκλειδώνω την πόρτα

Ανάβω το φως

Από το ταβάνι κρέμεται η μνήμη

Σα σφαχτάρι

Σουρώνουν οι μέρες που έφυγαν

Τα χρόνια που έρχονται

Η υγρασία σαν φρέσκο αίμα

Πλημμυρίζει τα πλακάκια

Δεν ξέρω πώς να τη στεγνώσω

Η σιγαλιά του σπιτιού

Τραυλίζει δικαιολογίες

Δεν υπάρχει άλλη

Μνήμη σχεδόν πλήρης

Από τώρα και στο εξής

(Μνήμη σχεδόν πλήρης, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2014)

***

ΣΤΟ ΛΕΥΚΟ ΤΟΥ ΒΥΘΟΥ

Ό,τι μ' απόμεινε

Να ξεφλουδίζω το φως

Μήπως κι ανακαλύψω

Γιατί δεν γλιστρά στα μάτια μου

Γιατί οι γωνιές του έγιναν καμπύλες

Και στο σώμα δεν με σημαδεύουν

Μονάχα με σκεπάζουν

Με γραμμές

Που χαρακώνουν τις μέρες μου

Σε μικρά ορθογώνια

Χρώματος λευκού

Από δω και πέρα

(Στο λευκό του βυθού, Εκδόσεις Ραδάμανθυς, Χανιά 2018)

Πηγή: https://www.facebook.com/eirenaios.marakes/posts/pfbid02Uor9JwDwEdrakmpjyp9FCVZrAnmcRF2uEkiRu3wGH4WxVYckw3jzJMqV6su5Q3Col