Στο λαβύρινθο αυτό
που χρόνια έχω για σπίτι
σαν τον βαρυποινίτη
την έξοδο αναζητώ.
που χρόνια έχω για σπίτι
σαν τον βαρυποινίτη
την έξοδο αναζητώ.
Ένα ατέλειωτο νήμα
ακολουθώ στα ίδια
δώματα· αιφνίδια
στην πόρτα εμπρός το βήμα
ακολουθώ στα ίδια
δώματα· αιφνίδια
στην πόρτα εμπρός το βήμα
σταματώ ― μένω ενεός
χαλάλι τα νυχτέρια
μα πριν κραυγάσω ζήτω
χαλάλι τα νυχτέρια
μα πριν κραυγάσω ζήτω
βλέπω στο ελλείπον φως
πως τύλιξα τα χέρια
τυλίγοντας το μίτο.
Σονέτα, Gutenberg, 2016
Διαβάστε περισσότερα: https://poets.gr/el/poihtes/dimou-efstathia/908-soneta/2547-lavyrinthos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου