Νιώθω σιγά- σιγά πόσο άχρηστα ‘ ναι
τα ψιμμίθια. Μα ποιος λυπάται, αλήθεια,
μια καλλονή που μαραίνεται; Μόνον η εικόνα
του καθρέφτη μου κλαίει μαζί μ’ εμένα.
MAO CH’ LING ( 1623-1713)
Πηγή: «ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΚΙΝΕΖΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ
ΑΡΗ ΔΙΚΤΑΙΟΥ»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΦΕΞΗ- ΑΘΗΝΑ -1962
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου