Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ - Ημερολόγιο

του Βύτου και της Αλιείης

Το σώμα μου έγινε η αρχή ενός ταξιδιού.

Φώτα της παραλίας νεκροπομπή
για τα χόρτα του καλοκαιριού.
Τα καλέσματα των μανάδων
σε εσπερινή μετάνοια
πήραν ήχο φθινοπωρινό.

Πηγαίνω στην πρώτη βροχή
πού ‘ρχεται από τη θάλασσα.
Τη φυγή - τελείωση πανάρχαιας δίψας - 
την ονόμασαν για μένα θάνατο.

Να ‘ναι αργός ο δρόμος του ανέμου.
Σιγά να χαράζουν τα περιβόλια του ορίζοντα
να τα καλλιεργήσουμε οι σύγχρονοι του τέλους.

Σιωπηλά τα καΐκια περιμένουν τη μέρα
στη νυχτερινή πραότητα του λιμανιού.
Η γεύση του σταφυλιού και του σύκου
ανήκει πια στους τόπους της μνήμης.

Το σώμα μου έγινε η αρχή ενός ταξιδιού.

Κατερίνα Αγγελάκη- Ρούκ ( 1939 -2020 )
Πηγή: «Όταν το σώμα- Επιλογή 1963 -1988»
Εκδόσεις: Ύψιλον- Αθήνα 1988