Γεράσιμος Δενδρινός - Ζωή

Όταν ηρεμώ και η φύση μου
επιστρέφει πίσω στα καθαρά νερά της
και πέφτει τριγύρω εκείνο το παρήγορο φως,
τότε είναι που κατακλύζουν το νου μου
θύελλες κι ανατροπές,
καταστροφές και μόνιμες δυστυχίες,
που βλέπω να συσσωρεύονται
στο φαγωμένο κατώφλι μου
ή κάτω από το παράθυρό μου
και ν’ ανασαίνουν βαριά
μέχρι την αυγή.

Πηγή: Άβατοι τόποι: (Ποιήματα 1982 -2015), Μεσσηνία: (.poema..) Εκδόσεις 2015.