Πέρασαν τα μεσάνυχτα κ’ η νύχτα μένει λίγη
Κανείς δεν έχει φύγει
Καπνίζει η λάμπα κ’ η παρέα στο απέναντι τραπέζι
Ακόμα παίζει, παίζει…
Τ’ άδεια ποτήρια του κρασιού προσμένουν ξεχασμένα
Δύο χείλη φλογισμένα
Ποιος μέτρησε της ηδονής του ωραίου κρασιού το βάθος
Με των χαρτιών το πάθος;
«Άτιμη τύχη, ανάθεμα!» κάποιος στην άκρη βρίζει
Κ’ η λάμπα όλο καπνίζει
Έφεξε η μέρα, μα η παρέα στο απέναντι τραπέζι
Ακόμα παίζει, παίζει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου