Κοντά στην πόρτα με τη βαλίτσα
τόσο θλιμμένη με κοιτάς!
Για τελευταία φορά θέλεις να πούμε
ποιήματα οι δυο μας!
Ας επαναλάβει η φωνή μας
λέξεις ως σήμερα κοινές
μα διασπάσθηκε η καρδιά σε δύο
κι ο κοινός δρόμος μας σε δυο.
Έτοιμα όλα για το ταξίδι,
μελετημένα κι από τις δυο.
Ο Κύριος να σε φυλάττει
στα δεκαέξη σου τόσο σοφή!
Και όταν πάνω απ’ το δάσος και τα λιβάδια
θα πιάσουν τ’ άστρα τον ουρανό,
οι δυο αχώριστες στις δυο τους μοίρες
με διαφορετικό τραίνο θα ξεκινούν.
(Μτφρ.: Ελένη Δημητρίου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου