Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2025

Cesar Vallejo -Ισπανία, παρελθέτω απ' εμού το ποτήριον τούτο


Παιδιά του κόσμου,
Αν πέσει η Ισπανία –λέω, είναι ένας λόγος-
Αν πέσει
Από τον ουρανό κάτω το αντιστύλι της που το αδράχνουν, 
Με καπίστρι, δυο γήινες λάμες,
παιδιά, τι ηλικία εκείνη των βαθουλών κροτάφων! 
Πόσο πρώιμο στον ήλιο εκείνο που σας έλεγα!
Τι γρήγορα στο στήθος σας ο γηραιός θόρυβος! 
Τι γέρικο το 2 σας στο τετράδιο σας!


Παιδιά του κόσμου, η μάνα
Ισπανία είναι με την κοιλιά στη πλάτη, 
είναι η δασκάλα μας με τους χαρακές της, 
está madre y maestra,
σταυρός και ξύλο, γιατί σας έδωσε το ύψος, 
ίλιγγο και διαίρεση και πρόσθεση, παιδιά; 
είναι με τον εαυτό της, πατεράδες δικαστές!

Αν πέσει –λέω, είναι ένας λόγος αν πέσει
η Ισπανία, από τη γη προς τα κάτω,
παιδιά, πως θα πάψετε να μεγαλώνετε!
Πως θα τιμωρεί το μήνα ο χρόνος!
Πως θα μένουν τα δόντια δέκα,
με μισογραμμένη τη δίφθογγο και το μετάλλιο στο θρήνο!
Πως το αρνάκι θα συνεχίσει να είναι
δεμένο από το πόδι στο μεγάλο καλαμάρι!
Πως θα κατέβετε ξανά τι βαθμίδες στο αλφαβητάρι
ως το γράμμα που γεννήθηκε ο πόνος !

Παιδιά,
γιοί των πολεμιστών, για την ώρα,
χαμηλώστε τη φωνή σας, γιατί η Ισπανία ετούτη τη στιγμή μοιράζει
την ενέργεια της ανάμεσα στο ζωικό βασίλειο,
τα λουλουδάκια, τους κομήτες και τους ανθρώπους.
Χαμηλώστε τη φωνή σας, γιατί είναι
με όλη την αυστηρότητά της, που είναι μεγάλη, δίχως να ξέρει 
τι να κάνει, κι έχει στο χέρι της
το κρανίο καθώς μιλάει, και λέει και λέει
το κρανίο, εκείνο της κοτσίδας,
το κρανίο, εκείνο της ζωής!

Χαμηλώστε τη φωνή σας, σας λέω;
χαμηλώστε τη φωνή σας, το τραγούδι τρων συλλαβών, το θρήνο
της ύλης και τον ανεπαίσθητο θόρυβο των πυραμίδων, κι ακόμα
αυτό των κροτάφων που τα χτυπούν με δυο λιθάρια! 
Χαμηλώστε την αναπνοή σας, κι αν
το αντιστύλι πέσει,
αν οι χάρακες σφυρίξουν, αν είναι νύχτα, 
αν ο ουρανός χωρέσει σε δυο γήινες κόχες, 
αν ακουστεί θόρυβος στο τρίξιμο απ' τις πόρτες, 
αν αργήσω,
αν δε δείτε κανένα, αν σας τρομάξουν
τα άξυστα μολύβια, αν η μάνα
Ισπανία πέσει -λέω, κι αυτό είναι ένας λόγος-
βγείτε, παιδιά του κόσμους κι άντεστε να τη βρείτε!..

Μετάφραση :Στέλιος Καραγιάννης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Jacques Lacan - Σεμινάριο IV (απόσπασμα)

«Στην προσφορά της αγάπης υπάρχει απλώς κάτι που δίνεται για το τίποτα και το οποίο δεν μπορεί παρά να είναι μόνο το τίποτα. Με άλλα λόγια, ...