κουραμπιέδες, μελομακάρονα
στο τραπέζι
το αναμμένο τζάκι
και στολίδι ένα:
το χειροκρότημα των απόντων
σαν σε γιορτή.
ΣΤΗ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΟΘΟΥ Απ’ τ’ αγκαλιάσματα τα μέλη μου πόνος κρυφός τα σφιχτοδένει και τώρα μέσ’ τα στήθια ο πόθος μου σαν πληγωμένος ανασαίν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου