Mahmoud Darwish - Μην κοιμάσαι (Απόσπασμα στ. 1-33)

Όταν η σελήνη πάει να κοιμηθεί, 

Σπασμένος καθρέφτης,
Η σκιά μεγαλώνει ακόμη ανάμεσά μας - 

Πεθαίνει το όνειρο.
Μην κοιμάσαι, αγάπη μου.
Η πληγή μας είναι ένα παράσημο, 

Πυρκαγιά που πυρπολεί 

Την πανσέληνο...
Πέρα από το παράθυρο
Ο κόσμος απλώνεται ευτυχισμένος. 

Όταν το χέρι σου με αγκάλιασε, 

Νόμισα πως ήταν μια ψυχή - 

Πεταλούδα που ήρθε να ακουμπήσει 

Πάνω σε γιορντάνι ανθισμένα ρόδα. 

Τα χείλη της νυχτερινής πάχνης 

Μιλούν άφωνα.
Μην κοιμάσαι, αγάπη μου. 

Πέρα από το παράθυρο
Ο κόσμος απλώνεται λαμπρός. 

Σαν κοιμηθείς,
Τα ρόδα μαραίνονται,
Μένουν δίχως πειθώ, δίχως θέρμη. 

Μην κοιμάσαι αγάπη μου,
Σαν κοιμηθείς,
Τα πουλιά πέφτουν στην Άβυσσο,
Τα ματόκλαδά μου γίνονται αγκάθια.
Η φωνή σου είναι γλυκό φιλί,
Χορδή κιθάρας,
Κλαδί ελιάς που κλαίει
Εξόριστο πάνω σ' ένα βράχο
Ψάχνοντας να βρει τις ρίζες του.
Ήλιος και βροχή.
Μην κοιμάσαι, αγάπη μου.

Μετάφραση στα Ελληνικά: Κωστής Μοσκώφ