Πᾶν τὰ Καλάβρυτα
Τὸ Ἀρκάδι - τὸ Κούγκι νὰ ῾βροῦν.
Θεία ἡ φυγὴ
σκλάβα μου γῆ!
Τί, τὰ Καλάβρυτα - τ᾿ Ἀρκάδια
δὲ ζοῦν στ᾿ ἀνήλια τὰ λαγκάδια ....
Κι ὡς ὁ χιλιόψυχος καπνὸς
πολύβουος ὅλο καὶ ἀνεβαίνει
ἥλιέ μου, στάσου
καὶ βουβάσου
χαμωβλεποῦσα ἐσὺ Οἰκουμένη.
Καὶ μόνο τοῦ παλιοῦ καιροῦ
τ᾿ ἀηδονοκαριοφύλια ἂς κρένουνε.
Τῆς γῆς οἱ θεοὶ στ᾿ ἄστρα ἀνεβαίνουνε!
Καὶ ὤ! νά ῾ταν τέτοια κι ἡ φυγή μου
ψυχή μου...
Γιάννης Κουτσοχέρας (1904-1994): Ποιητὴς καὶ πολιτικὸς ἀπὸ τὴν Ζήρεια Ἀχαΐαςhttp://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/giannhs_koytsoxeras_poems.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου