μη μου μιλάς για την ποίηση
σαν να είναι απλά
ένα είδος λογοτεχνίας
και μόνο
όμορφες λέξεις
που εύκολα ξεχνιούνται
στο λέω
είναι ο καθρέφτης του κόσμου
η αντανάκλαση της πραγματικότητας
είναι μια φιλοσοφία και οι ηθικοί κανόνες
που σε καθοδηγούν
σε ολόκληρη τη ζωή σου
φαντάσου έναν
αθεράπευτα ρομαντικό
έναν ήρωα μυθιστορήματος
του Alexander Grin
να καταφεύγει σε ένα βουνό
με ένα αυτοσχέδιο τόξο και βέλη
και στο τέλος να πεθαίνει της πείνας
επειδή δεν μπορεί να σκοτώσει
αθώα ζώα
αυτό είναι η ποίηση
οι αρχές που αποκαλύπτουν
την τραγική φιγούρα
ενός καταδικασμένου ονειροπόλου .
κάτι σαν τη μοίρα του Van Gogh
τα όνειρα οδηγούν τα βήματα μας
και στο παράδεισο
και στη κόλαση
ο ανήσυχος εξερευνητής
αυτός που δεν φοβάται
να περπατήσει με γυμνές πατούσες
στα αποκαΐδια της φωτιάς
αλλά και εκείνος που δημιουργεί
πνευματικούς θησαυρούς
και εκτιμά την ιδιαίτερη ομορφιά
αυτός αντιλαμβάνεται
τη σημασία της ποίησης
αυτός μπορεί να υπερπηδήσει
τους περιορισμούς της στενής λογικής
και να διακρίνει καθαρά
τη πολυπλοκότητα και την αλήθεια
τα καλά κρυμμένα
φαινόμενα της ζωής
γιατί η ζωή
δεν είναι μόνο εξωτερικές ψευδαισθήσεις
ούτε είναι ομοιόμορφη ούτε απλοϊκή
αλλά μπορεί να γίνει
πολύ πιο όμορφη κι αληθινή
όταν την αναζητήσεις
κάτω από την επιφάνεια
της δικής σου καρδιάς
Απόδοση : Βάσος Γεώργας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου