«Εσύ αυτόν τον άνθρωπο τον ξέρεις»
Τώρα μιλάει νηφάλια και κλειδώνει την πόρτα του. Η μάνα
του πέθανε και ζει μόνος. Κομματική ταυτότητα δεν έχει και
θέλει ν’ αγοράσει ένα ποδήλατο. Τη ζωή του αφιέρωσε στις
επετείους.
Σε παρακαλώ μείνε κοντά στο παράθυρο.
«Ξαφνικά ένα ποίημα θύμωσε»
αλλόγλωσσα φύλα σκυλεύουν
το αθώο μέτωπο της μέρας
κοάζουν τα βατράχια όλη νύχτα
παραμονεύει το κοράκι παρά θίν’ αλός
μεγάλωσαν τα νύχια των ποδιών
γύρισαν
έφαγαν τη γλώσσα
ο Διγενής ψυχομαχεί
ντύνεσαι κίτρινα σκουλαρίκια
του θανάτου
και φεύγεις διακοπές
στην κοιλάδα των Τεμπών
Τα ήσυχα ποιήματα και τα κυνηγετικά σκυλιά
Πηγή:https://www.bookpress.gr/kritikes/poiisi/liappa-frinta-sullogos-apantachou-nisioton-quoto-pamisosquot-ta-poiimata
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου