Νύχτωσε ἐνωρίς, κι' ἡ ὥρα χλωμαίνει
κι' ἄναψαν τὰ φῶτα τοῦ γκαζιοῦ
-φωτεινὴ προθήκη μαγαζιοῦ
μοιάζουν μερικοὶ ἀργοπορημένοι.
Τὸ φαγὶ στὸ σπίτι ἔχουν τοιμάσει
τέτοιαν ὥρα, ἑφτὰ τοῦ Νοεμβρίου...
-ἄδεια ποὺ εἶναι ἡ Γ΄ Σεπτεμβρίου
καὶ ψυχρὰ σκοτάδια ποὺ ἔχει μάσει...
Τῶν προγόνων τὄργανο στενάζει
καὶ γεμίζει ὁ τόπος μουσικὴ
-ἅμαξα, ποῦ πᾶς περαστική,
στάσου, δὲν ἀκοῦς; κάποιος φωνάζει.
Κάποιος ποὺ ἔχει λίγο ἀργοπορήσει
μὴν κρυώσει μέσ' στὴν ἄδεια ὁδὸ
-τριάντα χρόνια ποὺ ἔχω νὰ τὸν δῶ
κάθε βράδυ λέω: "Πῶς ἔχει αργήσει;..."
Σ. ΜΑΡΑΝΤΟΣ
(Νέα Ἑστία, τχ. 529, 15 Ἰουλίου 1949, σ. 920)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου