''μου έρχεται να πέσω από το μπαλκόνι
να τελειώσω,να με πάρει το μαύρο σκοτάδι''
Το ξεστόμισε χωρίς να κραυγάζει.
όταν ήδη ζείς τον θάνατο δεν κραυγάζεις.
φρόντιζε το διανοητικά καθυστερημένο παιδί της.
παρατημένη,
πιασμένη σε δόκανο
έγκλειστη στην οδύνη της.
ο άντρας της αδιαφορος.
διασκεδαζε στις παραλίες και στά κέντρα
με τις καινούργιες κατακτήσεις του.
Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Ο κόσμος απροκάλυπτα, 2018.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου