Μπαίνει και μου ρημάζει το περιβόλι.
Ξέρω απ’ τις πατημασιές πως είν’ αυτό,
κάτι μικρές, ανάλαφρες πατημασιές,
που με βουρλίζουν.
Στην αρχή το θεώρησα απλό
και, φτιάχνοντας,
έστησα μια πρόχειρη παγίδα.
Όμως εκείνο ήταν πονηρό
και με κορόιδευε.
Σοφίστηκα ένα σωρό τεχνάσματα,
έκανα ξόρκια,
ως και φαρμάκι του ’βαλα·
μα τίποτα.
Στο τέλος απελπισμένος παραιτήθηκα.
Ό,τι απομένει είπα,
ό,τι απομένει.
«Να εμποδίζεις τις σκιές», Ποιήματα: Τύρφη 2022, σ. 69.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου