Τρεις σειρές πιο μπροστά από εμένα, ο Κόλμαν, με το κεφάλι του γερμένο ελαφρά προς το δικό της, μιλούσε στη Φόνια ήρεμα, σοβαρά• για ποιο πράγμα όμως, δεν είχα, φυσικά, ιδέα.
Διότι δεν έχουμε εν γένει ιδέα, έτσι δεν είναι; Όλοι γνωρίζουν... Πώς συμβαίνουν όπως συμβαίνουν τα πράγματα; Τί κρύβεται κάτω από την αναρχία των αλληλένδετων γεγονότων, πίσω από τις αβεβαιότητες, τις αναποδιές, την έλλειψη ενότητας, τις τρομερές ασυμμετρίες που ορίζουν τις ανθρώπινες σχέσεις; Ο υ δ ε ί ς γ ν ω ρ ί ζ ε ι, κυρία Ρου. Λέγοντας "όλοι γνωρίζουν" επικαλούμαστε ένα κλισέ και μετατρέπουμε το βίωμα σε κάτι το τετριμμένο• και το αφόρητο είναι αυτή η σοβαρότητα και η απόλυτη βεβαιότητα με την οποία οι άνθρωποι επαναλαμβάνουν το κλισέ. Αυτό που γνωρίζουμε, έξω από κλισέ, είναι ότι κανείς δεν γνωρίζει τίποτα. Α δ ύ ν α τ ο ν να γνωρίζουμε οτιδήποτε. Ακόμα κι αυτά που γνωρίζουμε δεν τα γνωρίζουμε. Προθέσεις; Κίνητρα; Συνέπειες; Νόημα; Είναι εκπληκτικό πόσα δεν γνωρίζουμε. Κι ακόμα πιο εκπληκτικό είναι αυτό που περνιέται για γνώση.
Philip Roth | 19 Μαρτίου 1933 - 22 Μαΐου 2018 |
| Το ανθρώπινο στίγμα | μτφρ.: Τρισεύγενη Παπαιωάννου | εκδόσεις Πόλις |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου