Θωμάς Γκόρπας-Μεσολόγγι

Πατρίδα μου
καπρίτσιο και νταλκά ηλιοβασίλεμα στα βυσσινιά
δάκρυ’ αργοκύλητα και ψεύτικα φιλιά και του ντουνιά
πορτρέτα στα πακέτα των τσιγάρων μου και μες στα πρώτα
αγαπημένα μου τραγούδια να μικραίνεις μες τα χνότα
να μου μικραίνεις αχ να σκίζομαι να μη σε πιάνω
μέσα στα ξένα στ’ αθηναϊκά χνότα και απάνω
που σ’ εύρισκα δια μέσου νέας αγάπης πάλι να σε χάνω…

πατρίδα μου
πρώτη μεγάλη αγάπη μου και γλύκα της ζωής
χρυσάφι στα σκοτάδια μάτια μου και λάδι της ψυχής
σκαμμένος τώρα από ποταπότητες εχθρούς και φίλους
ξαναθυμάμαι αετούς στεφάνια σάλτσινα και μύλους
χασίσια που με ξεγελάν και λέω πως σε φτάνω
μες στα τραγούδια μου όπου όλο βρίσκω και σε χάνω
πόλη μου που με πας από τον Κάτω Κόσμο στον Απάνω…

Στάσεις στο Μέλλον,1980

Πηγή: Θώμας Γκόρπας, Τα Ποιήματα [1957-1983], Αθήνα: Ποταμός 2015, σ. 96.