ποτίζει την διψασμένη γη
εκεί που λίγα χόρτα φύτεψα
καβάντζα να έχω τον χειμώνα
τι που απλησίαστες είναι οι τιμές
στη λαϊκή της γειτονιάς
κι εγώ μ’ ένα επίδομα της πρόνοιας
μονάχα,
βρέχει και οι άνθρωποι
κλείνουν τα μάτια
τρέχουν να κρυφτούν
από το αίμα των παιδιών
που τους θυμίζει τα παιδιά τους
κι από σταγόνες
που ουρλιάζουν ρυθμικά:
Παλαιστίνη-Παλαιστίνη-Παλαιστίνη
ανοίγω την βρύση
κόκκινο το νερό
δεν φτάνει για να ξεπλύνω
την ντροπή
που άλλοι διαφημίζουν
για κατόρθωμα
κρυώνω, και έξω αρχίζει
καλοκαίρι,
και τα δάκρυα μας
κόκκινα είναι
οι γροθιές και οι σημαίες μας
χαράζουν μια γραμμή
που οργή σημαίνει ή εξάντληση
και στον δρόμο οδηγεί μια διαδήλωση
που χωρίς φόβο διεκδικεί:
Λευτεριά, Λευτεριά στην Παλαιστίνη!
Ειρηναίος Μαράκης
15/5/2018
Πηγή:https://atexnos.gr/%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CE%BC%CE%B1/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου