Paul-Jean Toulet-Infini, fais que je t'oublie…

Infini, fais que je t'oublie

Et que je dise encor

Le printemps au tendre décor,

L'onde qui se délie,

Et celle dont sonnait le pas

À travers les allées,

Amour, ô feuilles envolées,

Ô roses du trépas

Paul-Jean Toulet (1867-1920)

......................................................................................................................................................................

Για να ξεχάσω το άπειρο,τώρα θ’ αναπολώτη χρυσή μέθη του έαρος,το κύμα το απαλό, κι εκείνη που εβημάτιζεσε πάρκα ερημικά,αγάπη, ω φύλλα κίτρινα,ω ρόδα νεκρικά. Mετάφραση: Κώστας Καρυωτάκης