Οι φίλοι μου δεν διεκδικούν ορθές ή λανθασμένες απόψεις, αλλά αναδεικνύουν το κενό ως υποστατικό στοιχείο του γεγονότος...
Τους ξέρω πάντα να κερδίζουν, είτε οι αξίες ανεβαίνουν στα ύψη, είτε κατρακυλούν και πως ποτέ δεν έχουν χρήματα και ότι τίποτα δεν έχουν στερηθεί. Και δείχνουν άτομα αργόσχολα που γνωρίζουν καλά τους αριθμούς και δεν αλλάζουν τις συνήθειές τους. Φαίνονται αδιάφοροι σε όλα, όμως νοιώθω ότι παρακολουθούν προσεκτικά την εργασία μου με την ηρεμία εκείνου που ξέρει από πριν το αποτέλεσμα... Οι φίλοι μου δεν αγαπούν τα λόγια και δεν πιστεύω ότι τηρούν εντολές. Είναι πάντοτε κοντά στην πρωταρχική σύλληψη του συμβάντος που απορρίπτει κάθε αλληγορία και αρνείται την ιδιοτέλεια της καταγραφής του.
Μάξιμος Οσύρος, Οι φίλοι που με ακούν, εκδ. Τύρφη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου