Σταύρος Βαβούρης-Από το δάσος

 Πίσω από τα δέντρα μια φωνή.

Κάλεσμα, επίκληση;

Δεν άκουσα καλά.

Μα εγώ

το πέρασα το Δάσος πια.

Όποιος μου φώναξε, να μου ξαναφωνάξει.

Αν του γράφει και μου γράφει,

αν πολύ το θέλει,

μπορεί να με προφτάσει

βιάζοντας το βήμα του,

κι έξω απ’ τα δέντρα να μου πει:

Περίμενε. Για σένα τρέχω. Στάσου.

Να περιμένω; Ναι.

Να γυρίσω δεν μπορώ

στο Δάσος που το πέρασα, όχι,

όχι, να γυρίσω δεν μπορώ.

ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΑΒΟΥΡΗΣ, ποιητική ενότητα «Τα ακαριαία: εμείς» (1984), του επιλεκτικού τόμου «Πού πήγε, ως πού πήγε αυτό το ποίημα» (1940-1993), εκδόσεις Ερμής – 1998