Παρασκευή 20 Αυγούστου 2021

Friedrich Nietzsche-Ποιήματα

 3. Ατρόμητος


Όπου και να βρίσκεσαι, σκάβε βαθιά!
Κάτω είναι η πηγή!
Άσε τους σκοτεινούς ανθρώπους να φωνάζουν:
"Κάτω υπάρχει πάντα μόνο η κόλαση".


30. Ο πλησίον

Δεν μ'αρέσει ο πλησίον μου κοντά μου:
Και θα ήθελα να ήταν ψηλά και μακριά!
Πως αλλιώς θα γινόταν το αστέρι μου;


33. Ο μοναχικός

Απεχθάνομαι να ακολουθώ, απεχθάνομαι να ηγούμαι.
Να υπακούω; Όχι! Και να κυβερνώ; Όχι!
Όποιος δεν φοβάται τον εαυτό του δεν προκαλεί φόβο σε κανέναν.
Και μόνο όποιος προκαλεί φόβο μπορεί να οδηγήσει άλλους!
Απεχθάνομαι ακόμη και να οδηγώ τον εαυτό μου!
Μ'αρέσει, σαν τα ζώα του δάσους και της θάλασσας,
Να χάνομαι για αρκετή ώρα.
Να κάθομαι οκλαδόν σε κάποιο γοητευτικό λαβύρινθο
Να καλώ τέλος τον εαυτό μου από μακριά
Να τον πλανεύω να έρθει πάλι κοντά μου.


41. Ηρακλειτισμός

Μόνον ο αγώνας, φίλοι μου,
Φέρνει κάθε ευτυχία στη γή!
Και για να γεννηθεί η φιλία
Χρειάζεται η κάπνα του μπαρουτιού!
Κι οι φίλοι γίνονται ένα σε τρία πράγματα:
Αδέλφια στην ανάγκη
Ίσοι μπροστά στον εχθρό
Ελεύθεροι - μπροστά στον θάνατο!


62. Ecce Homo

Ναι, ξέρω από πού έρχομαι!
Αχόρταγος σαν φλόγα,
Καίγομαι και τρώω τον εαυτό μου.
Ό,τι πιάνω γίνεται φως
Ό,τι αφήνω είναι στάχτη:
Σίγουρα, είμαι φλόγα!

Φρίντριχ Νίτσε, "Αστείο, πανουργία και εκδίκηση", Η Χαρούμενη Επιστήμη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου