Ζωή ...είναι να θυμάσαι ένα ξύπνημα
βαρύ χαράματα σε τρενο: να έχεις δει
απ' έξω δειλό το φως: να έχεις νιώσει
στο τσακισμένο σου κορμί την καθαρή
σκληρή μελαγχολία του τσουχτερού αέρα.
Μα ακόμα πιό γλυκό είναι να θυμάσαι
την αιφνίδια λύτρωση: στο πλάι μου
'ενας ναύτης νεαρός: το βαθυγάλαζο
και το άσπρο της στολής του, κι απ' έξω
κάποια θάλασσα τόσο νωπή στο χρώμα
Porto San Giorgio, Αδριατική 24 Αυγούστου 1928 βράδυ-
Πηγή: Ο Σκονισμένος ποδηλάτης (ποιήματα 1928- 1976) εισαγωγή & μετάφραση:Ερρίκος Σοφράς, Το Ροδακιό 2012.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου