Ένας περίεργος επισκέπτης κυκλοφορεί κάθε βράδι στον ύπνο μου.
Βηματίζει απαλά στην καρδιά μου
και με ξυπνάει.
Σηκώνομαι και κλειδώνω την πόρτα μου,
φράζω με μαύρες λύπες τις χαραμάδες των παραθυριών.
Μα ο περίεργος επισκέπτης γλιστράει.
Ξαναμπαίνει στον κήπο μου απ’ άλλες πόρτες μυστικές.
Γεμίζει ένα άσπρο ποτήρι με χρώματα και το πίνει.
Μια μικρή στάλα πέφτει στα μάτια μου και με ξυπνάει.
Πρέπει να μπω-μου λέει-πρέπει να μπω
να ζεσταθείς.
Έχουν αρχίσει να πέφτουν τα λευκά περιστέρια στην πόρτα σου.
Λίγο ακόμα και δε θα υπάρχουν φωλιές.
Πηγή: Στέλιος Γεράνης, Ποίηση. Τόμος Α΄1943-1960, Τόμος Β΄ 1960-1991/ εισαγωγή και φιλολογική επιμέλεια Θεοδόσης Πυλαρινός/ εκδ. Σοκόλη, 1998.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου