Σιμά μου πάλι ολόφαντη θα ζεις το παραμύθι,
Με τα σγουρά ματόκλαδα, ερωτικά γνιασμένα·
Κ’ είναι γλυκειά η πνοούλα Σου, σαν αύρα που χαϊδεύει
Το Καραβάκι του παιδιού, που παίζει στο ακρογιάλι.
--
Έμεινε μόνο το φιλί στα απόσκια ενός ονείρου,
Σα θύμηση από λούλουδα σε χειμωνιάτικη ώρα.
Πέρα στο γαλανό νησί, που το φλογίζει η Αγάπη,
Μου χάρισεν η δροσαυγή την άνθινη Ομορφιά Σου.
--
Γλυκοχαράζει αξέχαστο χαμόγελο στα χείλη,
Κ’ είνε το κρυφομίλημα των τρυγονιών στα πεύκα,
Την ώρα ο ήλιος που σταλά κι απλώνει τα φτερά του.
--
Λίγωμα μελιστάλαχτο το γέρμα των ματιών Σου,
Που τα σκλαβώνει ανέκφραστο της νύχτας το σκοτάδι·
Λίγωμα το φτερούγισμα - τρελά περιστεράκια.
Ψάπφα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου