Paul Éluard-Δύο ποιήματα

Να κοιμάσαι

Να κοιμάσαι

με τον ήλιο στο ένα μάτι και με το φεγγάρι στο άλλο

μ’ έναν έρωτα στο στόμα κι ένα ωραίο πουλί μέσ’ στα

μαλλιά

στολισμένη σαν τους κάμπους, σαν τα δάση, σαν τη θάλασσα

στολισμένη και πεντάμορφη σαν το γύρο του κόσμου.

Να φεύγεις και να χάνεσαι

μέσ’ απ’ τους κλώνους των καπνών και τους καρπούς του

ανέμου

πόδια πέτρινα με κάλτσες άμμου

γερά πιασμένη από του ποταμού τους μυώνες

και μιαν έγνοια, τη στερνή, στην καινούρια σου όψη επάνω.

Η καμπύλη των ματιών σου

Η καμπύλη των ματιών σου γύρο φέρνει την καρδιά μου

Γύρος χορού και γλύκας

Του χρόνου φωτοστέφανος νυχτερινό λίκνο και σίγουρο

Κι αν όλα τα όσα έζησα δεν τα κατέχω πια

Είναι γιατί τα μάτια σου δεν με θωρούσαν πάντα.

Φύλλα ημέρας και δροσιάς αφρός

Του ανέμου καλαμιές ευωδιαστά χαμόγελα

Φτερά σκεπάζοντας τον κόσμο φως

Πλοία κατάφορτα ουρανούς και θάλασσες

Κυνηγοί θορύβων και πηγές χρωμάτων

Μύρα που ξεπετάχτηκαν από της χαραυγής

Το κλώσισμα το αδιάκοπο μες στ’ άχερα των άστρων

Όπως η μέρα κρέμεται απ’ την αθωότητα

Έτσι κι ο κόσμος κρέμεται απ’ τ’ αγνά σου μάτια

Και ρέει στα βλέμματά τους όλο το αίμα μου.

Μετάφραση: Οδυσσέας Ελύτης (1911-1996)