Γιατί η χαρά, η λίγη μας χαρά
σε λύπη θα μας βγάλη·
σαν σύγνεφον η θλίψη μάς εσκέπασε
και γέρνομε στη θλίψη το κεφάλι.
Λιώνω, αδελφή, κι απόκρυφη
σε σώνει ψυχοπόνια·
φεύγουν οι μαύροι γερανοί και παίρνουνε
στα μαύρα τους φτερά τα χελιδόνια.
Γιατί η χαρά, η λίγη μας χαρά
σε λύπη να μας βγάλη;
εξεχειμωνιαστήκαμε
σε ξένους τόπους, ξένους πάλι.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΡΥΠΑΡΗΣ (1870-1942)
Από την προσωπική ανθολογία του ΜΑΝΟΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ Η Χαμηλή Φωνή (εκδ. Νεφέλη, 1990).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου