Li Po-Πίνω μοναχός με το φεγγάρι

Από μια κούπα γιομάτη κρασί

έπινα δίχως συντροφιά, μες στα λουλούδια.
Ώσπου ύψωσα την κούπα μου, κι απ' το φεγγάρι γύρεψα
τον ίσκιο μου, για να γενούμε τρεις.
Αλίμονο, το φεγγάρι δεν ήξερε να πείνει
κι ο ίσκιος με κορόιδευε,
κι ωστόσο είχα για καιρό δυο φίλους,
συντροφιά ως το τέλος της Άνοιξης.
Τραγούδησα: Το φεγγάρι σιγοντάρισε.
Χόρεψα: Η σκιά μου τρεμούλιασε στο πλάι.
Όσο θυμάμαι, κάναμε καλή παρέα.
Κι ύστερα μέθυσα, κι έχασε ο ένας τον άλλο.
...Πότε θα λείψει ο φόβος απ' το κέφι μας;
Κοιτώ να φεύγει το μεγάλο ποτάμι των αστεριών.

Li Tai-Po (Κίνα, 8ος αιώνας)
Μετάφραση Αμαλία Τσακνιά.

Μετάφραση: Αμαλία Τσακνιά