Ξεκίνησα απ' τα βάθη των αιώνων
με την υδρία στον ώμο, ταπεινή Ρεβέκκα,
στη δίψα σου έγειρα να πιής, κ' εμπρός σου
στέκω συμβολική Γυναίκα.
Εσύ του νου τα θεία τα δώρα
μου σκόρπισες στα πόδια και στα χέρια
κι άστραψε ο πόθος της ψυχής στα μάτια
όπως στις σκοτεινές νυχτιές τ' αστέρια.
Με την υδρία στον ώμο ακολουθώ σε
και με της βιβλικής γυναίκας την απλότη,
κάμε απο φως να φέγγη μου το βήμα
κι απ' τη σοφή χαρά μου η νειότη
Έτσι μας τώγραψεν η Μοίρα πάντα
μέσα στην Πλάση δυάδα τρισάγια,
Εσύ του νου να μου σκορπάς τα δώρα,
κ΄ εγώ στη δίψα σου να γέρνω την υδρία.
Αιμιλια Δαφνη (1881-1941)
Ανθολογία Σπύρου Κοκκίνη, Εστία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου