Μαζεύει το κορμί του, γίνεται κρέας σκληρό.
Κατεβαίνει στο υπόγειο κλείνει την καταπαχτή
σωπαίνει. Δε θέλει ν’ ακούσει τις φωνές. Μέσα
Στην υποψία λιώνει αυτός μέσα στη στέρηση.
Έξω περνούν τα τεντωμένα πανιά. Δυνατές
κραυγές χτυπιούνται στα μεγάφωνα
και στους δρόμους τρίζουν τα βήματα
Στην άσφαλτο.
Αυτός εκεί
στην κάμαρη χτυπιέται με τα έπιπλα
ζωντανός μονάχα για τον εαυτό του.
Από το βιβλίο: Στέφανος Μπεκατώρος, «Πατριδογνωσία, 1968-1998», Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2004, σελ. 95.
Aναδημοσίευση από: https://alonakitispoiisis.blogspot.com/2013/07/blog-post_3241.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου