Οι άντρες με τρελαίνουν
Πώς γίνεται να νομίζουν ότι ο ήλιος είναι όλος δικός τους,
ότι το νερό είναι όλο δικό τους
Πώς γίνεται να δέχονται τον άνεμο στις πλάτες τους
σαν να 'ταν ο άνεμος υπηρέτρια του πατέρα τους
που τους την κληροδότησε δίχως τα γογγητά
Οι άντρες με τρελαίνουν
Πώς γίνεται να νομίζουν ότι η εύφορη γη κι ο χρυσός κι ο Θεός είναι όλα
δικά τους
Πώς γίνεται να νιώθουν μεγαλόψυχοι όταν αφήνουν έναν μικρό χώρο
ανάμεσα σε τέσσερις τοίχους για όλες τις γυναίκες του κόσμου
Πώς γίνεται να καταπίνουν την άγρια φύση των λιβαδιών χρώμα το χρώμα
και να νιώθουν σπουδαίοι όταν θυμούνται να δώσουν ένα κόκκινο
τριαντάφυλλο σε μια γυναίκα
Οι άντρες με τρελαίνουν
Πώς γίνεται αν μια γυναίκα πάρει μια αχτίδα απ’ τον ήλιο
ή διασχίσει ένα ποτάμι κολυμπώντας
να την κατηγορούν ότι παραβίασε
την κοπερνίκεια τάξη,
ότι ανέτρεψε τις τροχιές των πλανητών
και τις τροχιές των προσκυνητών στην Κάαμπα
Οι άντρες με τρελαίνουν
Πώς γίνεται να λησμονούν ότι ο κόσμος αναπαύεται
στην πλάτη μιας χελώνας
κι ότι η χελώνα ισορροπεί πάνω σε μια αράχνη
κι ότι η αράχνη αιωρείται σαν μια σταγόνα ιδρώτα
στον κρόταφο μιας γυναίκας που τρίβει το πάτωμα
κάτω απ’ τα πόδια του Κοπέρνικου και των προσκυνητών στην Κάαμπα
Mohja Kahf (1967)
μετάφραση: Ράνια Καραχάλιου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου