Ανοιξιάτικο είναι μούχρωμα στο λόφο
και τρέμουνε στον άνεμο τα φύλλα.
Ένα κορίτσι ξεπροβαίνει - και στη μέση του
έχει το χέρι του έν' αγόρι περασμένο.
Γιατί σταμάτησαν και σιάχνουν τα μαλλιά
εκείνα τα παιδιά που παίζαν μπάλα;
Βάζουν το χέρι τους αντήλιο και κοιτούν,
τα δωδεκάχρονα παιδιά της γειτονιάς...
Ο ήλιος είναι μια πληγή που στάζει αίμα...
Πέρασε το ζευγάρι αγκαλιασμένο...
Στο ίσωμα του λόφου παίζουν μπάλα
τα δωδεκάχρονα παιδιά της γειτονιάς...
Άπαντα, Τα Νέα Ελληνικά, 1980.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου